Na wiejskim podwórku

Dzień dobry. Witam Was ponownie drodzy Rodzice!  I Was kochane dzieci! Tak szybko minął  

 czas Świąt Wielkanocnych. Mam nadzieję, że mimo tak trudnego okresu, spędziliście te Święta radośnie, w otoczeniu najbliższych osób. Oto kilka propozycji zajęć i zabaw.  

Kochani Rodzice, liczymy na Wasze zaangażowanie, które jest dla dziecka bardzo ważne. 

Kochane dzieci! Wciąż o Was myślimy i bardzo za Wami tęsknimy. 

Temat tygodnia: „ Wiosna na wsi.” 

Temat dnia: „Na wiejskim podwórku” 

• Nazywanie zwierząt z wiejskiego podwórka. 

Proszę pokazać dziecku obrazki poniżej. Zapytać dziecko co przedstawiają?  Proszę aby dziecko podało nazwy poszczególnych zwierząt i spróbowało naśladować odgłosy tych zwierząt. Dziecko może także podzielić rytmicznie, na sylaby nazwy zwierząt: 

świn – ka;  kro – wa;  koń; gęś; ko – za; kacz- ka; ko – gut;  kró – lik; kot; ow – ca; pies, oraz może policzyć ile jest sylab  w danym wyrazie. Np. kro – wa  (2) 

Następnie dziecko może sobie wybrać dowolne zwierzątko i je narysować, starając się zachować rzeczywisty wygląd zwierzątka, przyglądając się rysunkom. 

• Układanie zdrobnień do nazw młodych zwierząt. Zachęcanie do samodzielnej zabawy 

słowami. 

Zdjęcie przedstawiające młode, wiejskie zwierzęta, np.: źrebię,  kurczątko, cielę, prosię, koźle, owieczkę. Dziecko podaje ich nazwy, a następnie układa zdrobnienia, np. źrebię – źrebaczek, źrebiątko; cielę – cielaczek, cielątko.  

Rodzic może zachęcić dziecko do samodzielnej zabawy słowami i układania rymów (mogą to być również rymy niezwiązane ze zwierzętami, np. tacki – placki). 

• Zabawy ze zwierzętami – zajęcia matematyczne.  

Proszę nauczyć dziecko  rymowanki, którą może wypowiadać z jednoczesnym wykonywaniem ruchów, o których jest w niej mowa:  

Krok do przodu, krok do tyłu, teraz podskok w górę.  

Zrób kółeczko z dwóch paluszków (łączą ze sobą palec wskazujący i kciuk) i wyjrzyj 

przez dziurę – odwraca się do rodzica i mówi: dzień dobry. 

• Segregowanie i przeliczanie elementów zbioru. 

Jeśli dziecko wykonało wcześniej  obrazki zwierząt wiejskich (np. narysowało) lub ulepiło z plasteliny, lub może wyciąć obrazki tych zwierząt jeśli posiada.  

Dziecko układa przed sobą wykonane wcześniej obrazki zwierząt wiejskich. Rodzic np. ze sznurka czy kolorowej wstążki układa na podłodze dwa kółka i pyta czy można podzielić te zwierzęta na dwie grupy. Dziecko podaje propozycje (np. zwierzęta, które mają dwie lub cztery nogi) i układa odpowiednio obrazki zwierząt w odpowiednich kółkach ze wstążek. Przy pomocy rodzica  przelicza elementy zbiorów. 

Układając obrazki parami, dziecko może sprawdzić, których zwierząt jest więcej. Rodzic pyta, czy dziecko ma jeszcze jakieś inne propozycje dotyczące podziału tych obrazków zwierząt na grupy. Jeśli nie, wyjaśnia, że można jeszcze dokonać podziału w zależności od tego, czy zwierzę jest ptakiem, czy nim nie jest. Pyta: Jakie charakterystyczne cechy mają ptaki? (Skrzydła, dzioby, pióra). Dziecko układa właściwe obrazki w obręczach – w jednej ptaki, w drugiej pozostałe zwierzęta. Można wskazać obręcz, w której znajdują się zwierzęta niebędące ptakami i wyjaśnić, że są to ssaki, czyli zwierzęta, które po urodzeniu odżywiają się mlekiem matki. 

• Odnajdywanie ukrytej sylwety kurczątka. 

Proszę wyciąć z dzieckiem z papieru sylwetę kurczątka i pięć  kępek trawy (takie, aby łatwo  

było w nich ukryć sylwetę kurczątka), przygotować sobie kartoniki z narysowanym kropkami (od 1 do 5). 

Dziecko siada na dywanie, rodzic układa, jedną obok drugiej, kępki trawy. Dziecko liczy, ile ich jest. (przed rozpoczęciem liczenia rodzic wskazuje stronę, od której dziecko ma zacząć liczenie). Następnie pokazuje dziecku sylwetę kurczątka. Zaprasza do zabawy w chowanego. Dziecko odwraca się tyłem do rodzica, który chowa sylwetę kurczątka pod jedną z kępek trawy. Na sygnał dziecko odwraca się ponownie przodem. Rodzic pokazuje kartonik z określoną liczbą kropek (od 1 do 5). Dziecko liczy kropki i pokazuje wynik na palcach. Następnie pokazuje kępkę trawy odpowiadającą liczbie kropek na kartoniku, np. na kartoniku były dwie kropki – dziecko wskazuje drugą kępkę trawy. Na pytanie: Gdzie ukryło się kurczątko? Odpowiada przy ewentualnej pomocy rodzica, np. Pod drugą kępką trawy. 

Proszę  zwracać uwagę, aby dziecko liczyło od strony lewej do prawej. Pokazać kierunek. 

•Zabawa ruchowa Pora karmienia. 

Dziecko swobodnie maszeruje po pokoju, naśladując sposób poruszania się kury. Na klaśnięcie lub inny umowny sygnał, zatrzymuje się, kuca i stukając palcem wskazującym w podłogę – udaje, że je ziarenka. 

• Zabawy ruchowe z gazetą: 

– Dziecko maszeruje w kółko. W rękach trzyma gazetę. Liczy głośno do czterech, na 

cztery podnosi do góry rękę z gazetą. 

– Zabawa  Kura na grzędzie:  dziecko układa przed sobą gazetę 

i wykonuje na niej siad klęczny (udaje kurę na grzędzie). Na umówiony sygnał kura wychodzi na podwórko i porusza się po nim w sposób charakterystyczny dla tych zwierząt. Na przerwę wraca do kurnika, na swoje miejsca, przyjmuje pozycję wyjściową. 

– Ćwiczenie wyprostne – Uwaga, lis! 

Dziecko jest kurą. Porusza się po całym pokoju w sposób charakterystyczny dla tych zwierząt. 

Na hasło: Lis, zatrzymuje się natychmiast w miejscu, prostuje plecy, kładzie gazetę  na głowie 

i stoi nieruchomo do chwili, aż usłyszy:  nie ma lisa wtedy znów porusza się jak kura po całym pokoju. 

– Zabawa Ziarno dla kury, Dziecko stoi  w lekkim rozkroku. Zwija gazetę w kulkę – to ziarno dla zwierząt i trzyma ją oburącz przed sobą. Na sygnał rodzica dziecko przenosi kulkę z gazety oburącz za głowę, puszcza na podłogę za plecami (wysypuje ziarna), a następnie zamienia się 

w kurkę – wykonuje skłon do przodu, oburącz chwytają kulkę leżącą z tyłu i podnosi do 

góry na znak wykonania zadania. 

– Ćwiczenie mięśni brzucha – Ukryte ziarno. 

Dziecko leży na brzuchu. Kulkę z gazety układa przed sobą, policzek opiera na dłoniach ułożonych na podłodze jedna na drugiej.  Gdy rodzic np. klaśnie,  dziecko wkłada kulkę pod brodę, wyciągają ręce w przód, podnosi klatkę piersiową i utrzymuje przez chwilę taką pozycję. Następnie wracają do pozycji wyjściowej. 

– Ćwiczenia stóp.  Dziecko siedzi w siadzie skulnym. Kulkę z gazety (ziarenko) układa przed stopami. Na sygnał rodzica. Kładzie stopy na kulce i przesuwa ją naprzemiennie: do przodu i do tyłu (stopami po podłodze). 

– Ćwiczenie oddechowe. Dziecko leży na brzuchu. Kulkę z papieru układa przed sobą. Stara się dmuchnąć na kulkę tak mocno, aby przesunęła się w dowolną stronę. 

• Odtwarzanie z pamięci ustawienia zabawek przedstawiających wiejskie zwierzęta (jeśli dziecko nie posiada takich może ustawić inne zabawki np. lalki, samochody lub  inne zwierzęta zabawkowe, wskazywanie brakującej zabawki. 

Rodzic ustawia na stole, jedną obok drugiej, maskotki przedstawiające wiejskie zwierzęta, lub inne zabawki np.: krowę, świnkę, kaczkę, konia. Dziecko podają nazwy zwierząt. Następnie starają się zapamiętać, jakie zwierzęta znajdują się przed nimi i jak są ustawione. Rodzic  prosi, aby dziecko odwróciło się tyłem. Zmienia w tym czasie ustawienie zwierząt lub chowa jedno z nich. Dziecko odgaduje, jakiego zwierzęcia zabrakło lub co zmieniło się w ich ustawieniu. 

Pozdrawiam i ściskam Was kochane przedszkolaki. Nie mogę się doczekać kiedy się znów spotkamy.  Lilla Kuczkowska 

Źródło Internet,  Mac Edukacja